10, czyli "Hobbit: Niezwykła Podróż"

Pierwszym moim wrażeniem po obejrzeniu "Hobbita", nie był niestety zachwyt. Film był bardzo dobry, ale nijak się ma do "Władcy Pierścieni". Muzyka świetna - jak zawsze w filmach Petera Jacksona, aktorzy też dobrzy, w takim razie co było źle? Nie potrafię tego ubrać do końca w słowa. Może to, że "Hobbit" bardziej przypomina bajkę, niż walkę o Śródziemie? Ale przecież to nie wina film, takim Hobbita stworzył Tolkien. W takim razie, czemu mimo tego, że wielu z nas czytało "Hobbita" i wiedziało czego się spodziewać, wyszło z pewnym niedosytem? Tak naprawdę, to gdyby "Hobbit" powstał pierwszy, wszyscy by się nim zachwycali, dokładnie tak jak "Władcą Pierścieni". W każdym razie czekałam na niego ze zniecierpliwieniem 2 lata, i mimo naprawdę niewielkiego, ale jednak zawodu, będę czekała na następne części z takim samym podekscytowaniem.

Hobbit Bilbo Baggins (Martin Freeman), wiedzie sobie spokojne, niczym  niezmącone życie w Shair, aż pewnego dnia do jego drzwi puka czarodziej Gandalf (Ian McKellen) i 13 krasnoludów, na czele z Thorinem (Richard Armitage). Wyruszają w podróż ku Samotnej Górze, w której smok uwięził skarb i zarazem dom krasnoludów.

Podsumowując, wiele rzeczy można zaliczyć na plus: brak Froda,  zastąpienie go charyzmatycznym Bilbem, który jednak potrafi zawalczyć, a nie sprawiać kłopoty, bo mu pierścień każe; brak Legolasa, powiedzmy sobie szczerze: Legolas był jednym wielkim sucharem (przepraszam, ale ta scena jak skacze po Olifancie mnie osłabiła). Na początku trochę trudno się połapać we wszystkich krasnoludach, ale widać, że twórcy każdemu starali się nadać inny charakter wyglądu, dzięki czemu, później idzie już z górki.

Hobbit: Niezwykła Podróż:
rok: 2012
reżyser: Peter Jackson
gatunek: fantasy, przygodowy

Moja ocena:

Do zobaczenia
Jus.

P.S. Wyjeżdżam, więc napiszę dopiero w sobotę.

8, czyli "Sherlock Holmes"

Od dziecka uwielbiałam kryminały. Przeczytałam prawie wszystkie możliwe książki o Sherlocku i o Herculesie Poirot, jak i zarówno obejrzałam jak najwięcej się dało ich ekranizacji. Dla mnie Sherlocki z Robertem Downey Jr. są najlepsze ( no, może oprócz serialu BBC, ale o tym innym razem). Dla mnie on posiada w sobie "to coś", roztacza wokół siebie, taką aurę tajemniczości, co tak bardzo nas do niego przyciąga. Pewnie za to go kochamy! No, w każdym razie, jak go pierwszy raz obejrzałam, to byłam pozytywnie zaskoczona.

W Londynie od pewnego czasu dochodzi do rytualnych morderstw. Detektyw Sherlock Holmes (Robert Downey Jr.) i doktor John Watson (Jude Law), pomagają Scotland Yardowi złapać sprawcę. Lord Blackwood (Mark Strong) zostaje złapany, a po 3 tygodniach powieszony. Wszystko byłoby okej, gdyby po paru dniach, przez miasto nie przeszła plotka, że Lord Blacwood zmartwychwstał. Na dodatek w życiu Holmesa pojawia się ponownie Irene Adler (Rachel McAdams)...

Film naprawdę pozytywnie zaskakuje, bo nie jest to kolejny kiepski komercyjny film, z domieszką nietrafionego humoru. Wręcz pozytywnie jest to dobrze zrealizowany film, z domieszką humoru, ale nieprzesadzonego.

Sherlock Holmes:
rok: 2009
reżyser: Guy Ritchie
gatunek: komedia, przygodowy, kryminał

Moja ocena:

Do zobaczenia

Jus.

7, czyli "Powrót do Przyszłości"

Kocham ten film. Kocham w nim wszystko! Od początku do końca mnie zachwycił! Film jest z '85 roku, a ogląda się go tak, jakby powstał zaledwie 2, no może 3 lata temu. Świetnie zrobiony, świetne efekty specjalne, ale najbardziej urzekła mnie charyzma głównego bohatera. Michael J. Fox, jest niesamowity!
Szczerze mówiąc, nie przepadam za filmami s-f, ale ten film można naprawdę obejrzeć, bo nie latają w nim kosmici, ani nic takiego.

Doktor Emmett Brown (Christopher Lloyd) zbudował samochód, który jest tak naprawdę wehikułem czasu.  Po pewnych zdarzeniach jego przyjaciel Marty McFly ( Michael J. Fox) jest zmuszony przenieść się w przeszłość, do roku 1955, gdzie spotyka swoich rodziców i przeszkadza im w poznaniu się. W wyniku tego, może się nigdy nie urodzić, dlatego musi działać jak najszybciej.

Film świetny (wiem, że mówie, to już któryś raz, ale nie da się opisać go innymi słowami), jeden z moich ulubionych. Niech nikogo nie zniechęci etykietka "science-fiction", ponieważ naprawdę niewiele tam z s-f. Właściwie można powiedzieć, że to jest też komedia, bo naprawdę śmiesznych scen tam nie brakuje. Kto jeszcze nie oglądał, niech spróbuje, bo naprawdę warto!

Powrót do przyszłości:
rok: 1985
reżyser: Robert Zemeckis
gatunek: science-fiction, przygodowy, fantasy

Moja ocena:

Do zobaczenia

Jus.